گاهی زندگی انسان عمق ندارد و او حقیقت را به لحظه ای می فروشد... زندگی و حیات انسانی باید عمق داشته باشد تا انسان بتواند روی آن موج ایجاد کند. هر کسی باید در زندگی خود دارای موج توحید باشد؛ زندگی دارای درون و عمقی است که اگر انسان به آن نرسد، بی حاصل است؛ نوع بشر بی حاصل است. عمق زندگی انسان حیات طیّبه است؛ حیات طیّبه ای که با جلوه های توحید همراه است.
انسان باید به آن برسد؛ درس عاشورا و محرم نیز همین است؛ «کل یوم عاشورا و کل عرض کربلا» یعنی این درس ها را در هر مکان و در هر زمانی بخوان، با هر شغلی که داری و در هر جا که زندگی می کنی بخوان. این درس، از دروس پیاده شده بر روی کاغذ نیست؛ بلکه درسی است که انسان باید آن را در جان و حقیقت وجودش پیاده کند وگرنه این درس ها با درس خواندن حاصل نمی شود.
درس عاشورا این است که ای انسان، به زندگی ات معنا بده. زمانی زندگی معنادار می شود که انسان خود را به جذبه توحید عرضه کند؛ آنوقت اگر راه زندگیش را به درستی پیدا کرد، راه درست مرگ را نیز پیدا می کند که چگونه بمیرد. آنوقت متوجه این بند از زیارت عاشورا می شود که «الّلهمَ اجعَل مَحیایَ محیا مُحَمَدٍ وَ آلَ مُحَمَدٍ وَ مَماتی مَماتَ مُحَمَدٍ وَ آل مُحَمَد»، خدایا، حیات مرا همانند حیات اهل بیت (علیهم السلام) و حیات پیغمبر (صلی الله علیه و آله) قرار بده، و مرگ مرا نیز همانند مرگ اهل بیت (علیهم السلام) قرار بده. این یعنی انسان با نگرش در زندگی اهل بیت (علیهم السلام) از حیات و زندگی آنها به وجد آمده است. حیات و مرگ اهل بیت (علیهم السلام) همه بر محور توحید و الله است. به همین خاطر است که حماسه ساز هستند و همواره ماندگارند و از بین نمی روند.
منبع: پایگاه اطلاع رسانی فروغ توحید (پس از ویرایش مجدد)
